Pierwszy rozdział prezentowanej pracy został poświęcony problemowi interwencjonizmu państwowego w rolnictwie, a zwłaszcza jego celom o charakterze redystrybucyjnym. Przedstawiono w nim poziom transferów na rzecz rolnictwa i jego otoczenia w wybranych krajach oraz stosowane instrumentarium redystrybucji. Uwzględniając czynnik czasu, scharakteryzowano ewolucję kanałów wsparcia budżetowego Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej.
   Drugi rozdział poświęcono problematyce wpływu na rolnictwo nowych praktyk wprowadzonych w ramach zazielenienia. Szczegółowo przeanalizowano przepisy prawne w tym zakresie i procesy, jakie zaszły pod ich wpływem zarówno w rolnictwie europejskim, jak również krajowym. Wykorzystując materiał empiryczny zgromadzony z próby IERiGŻ-PIB, zbadano zakres restrykcyjności zazielenienia dla poszczególnych grup wielkotowarowych gospodarstw rolnych, jak również zmiany, jakie ono wywołało.
   W trzecim rozdziale analizowano szczegółowo system wsparcia bezpośredniego obowiązujący od 2015 roku w Polsce. Poruszano problematykę zmiany poziomu subwencjonowania wielkotowarowych gospodarstw rolnych oraz tego skutków dla ich efektywności finansowej.
   Czwarty rozdział pracy został poświęcony efektywności i poziomowi bezpieczeństwa finansowego gospodarstw osób prawnych zobligowanych ustawowo do sporządzania sprawozdań statystycznych. Uzyskane wyniki prezentowano na tle zjawisk zachodzących w otoczeniu krajowym. W odniesieniu do badanej populacji zastosowany został podział ze względów produkcyjnych na grupy i klasy, co pozwoliło określić wpływ tych cech organizacji na uzyskiwane wyniki finansowe i wskaźniki bezpieczeństwa finansowego.
   Piąty rozdział koncentruje się na problematyce zmian przepisów w zakresie ochrony wód przed zanieczyszczeniami związkami azotowymi pochodzenia rolniczego. Na tym tle przedstawiono przestrzenne zróżnicowanie położenia gruntów będących w posiadaniu wielkotowarowych gospodarstw rolnych, w tym na terenach obszarów wód wrażliwych na zanieczyszczenie związkami azotu ze źródeł rolniczych oraz obszarów szczególnie narażonych (OSN-ach). Wykorzystanie obrębów ewidencyjnych pozwoliło na precyzyjne określenie liczby gospodarstw oraz ich parametrów, które w latach 2012-2016 musiały realizować programy działań zmniejszające emisję zanieczyszczeń z rolnictwa.

 
Data publikacji: 17.12.2018