Inspiracją do napisania niniejszej monografii był poważny niedosyt, który pojawił się u jej autora po przestudiowaniu polskiego piśmiennictwa nt. ubezpieczeń, tak w postaci opracowań ogólnych, jak i odnoszących się do rolnictwa, gdy okazało się, że w sposób zdecydowany odbiega ono in minus od dorobku teoretycznego i empirycznego badaczy zachodnich. Szczególnie mocno różnice te są widoczne w przypadku ekonomiki ubezpieczeń i ich związków z pozostałymi segmentami rynku finansowego. Stąd też głównym celem monografii jest podjęcie próby wypełnienia istniejącej luki, która zarazem możliwie wiernie odzwierciedlałaby teoretyczne objaśnienia kluczowych problemów ubezpieczeń, zawężonych jednakże do kwestii rekompensowania szkód majątkowych.

Monografia składa się z dwóch części. Pierwsza dotyczy ogólnych problemów teoretycznych związanych z ubezpieczaniem wszelkich szkód majątkowych. Traktuje się ją zarazem jako swoistą nadbudowę dla analizowania tych ubezpieczeń w samym rolnictwie. Część pierwszą rozpoczyna się od pokazania wzajemnych relacji między ryzykiem a ubezpieczeniami, by następnie zająć się podstawami matematyczno-statystycznymi i finansowymi tej aktywności finansowej oraz złożoną kwestią granic ubezpieczalności ryzyk. Takie uporządkowanie treści było konieczne, by można było zgłębić problematykę kalkulowania stawek i składek ubezpieczeniowych oraz konstruowania taryf. Drugi blok problemowy tworzą rozdziały poświęcone asymetrii informacji na rynku ubezpieczeniowym i jej następstwom (negatywna selekcja i hazard moralny) oraz decyzjom i kontraktom ubezpieczeniowym. W ostatnim rozdziale części pierwszej skupiono się na koasekuracji, reasekuracji i retrocesji oraz alternatywnych instrumentach transferu/finansowania ryzyka, by w ten  sposób niejako podsumować treść zawartą w tezie pierwszej.

Część druga monografii zawiera kilka podobnych kwestii podjętych już w części ogólnej, a więc przegląd głównych teorii objaśniających filozofię ubezpieczeń rolnych, zasady kalkulowania stawek i składek, reguły rządzące decyzjami ubezpieczeniowymi rolników, asymetrię informacji i jej następstwa oraz problemy ryzyka katastroficznego i możliwości jego reasekuracji albo transferu na rynek kapitałowy. Klamrą spinającą te rozważania jest odwołanie się wprost do systemu zarządzania ryzykiem w rolnictwie. Drugi krąg problemowy w części drugiej dotyczy tradycyjnych produktów ochronnych i kontraktów indeksowych, który jest narzędziem do potwierdzenia sensowności przyjęcia drugiej tezy. Z zagadnieniami oferty produktowej ściśle wiąże się również jej subsydiowanie.