Celem pracy jest próba pokazania procesu powstawania wartości dodanej w działaniach integracyjnych w sferze gospodarczej i administracyjnej, w pewnej mierze społecznej, ze szczególnym uwzględnieniem rolnictwa. Integracja w tej sferze gospodarki tworzy, jak pokazuje rzeczywistość gospodarcza, wartość dodaną w postaci efektów ekonomicznych, społecznych i środowiskowych, także poza rolnictwem. Czy powstała wartość dodana jest tak znacząca ze względu na wielorakość celów, które ten sektor realizuje?

Stawiając Unię Europejską jako rodzaj wzorca integracyjnego, próbuje się zbadać, czy w wybranych ugrupowaniach pojawia się wartość dodana także na niższych szczeblach drabiny integracyjnej, takich jak EFTA, NAFTA, MERCOSUR czy ASEAN. Teorie integracji gospodarczej w pracach Vinera, Balassy czy Dalimova mówią bowiem jedynie o korzyściach z powstania strefy wolnego handlu w dziedzinie obrotów międzynarodowych (efekt kreacji handlu, efekt przesunięcia strumieni handlu).

W pracy stawia się liczne pytania, np. czy na etapie tworzenia strefy wolnego handlu już może pojawiać się wartość dodana, czy tak jest np. w Europejskim Obszarze Gospodarczym? Jak mierzyć tę kategorię ekonomiczną? Czy podejmując nowe wyzwania w przestrzeni międzynarodowej tworzy się światową wartość dodaną? Na ile efekty zewnętrzne powodują przejście integracji na wyższe etapy? Czy to właśnie internalizacja efektów zewnętrznych powoduje powstanie EAV?

Ciekawym pytaniem badawczym jest kwestia, czemu wspólna polityka rolna zawdzięcza swój sukces?

Z czego wynika, że WPR działa na tylu płaszczyznach i przynosi efekty nie tylko w sferze rolnej? I tu możemy spróbować posłużyć się pojęciem „europejskiej wartości dodanej” (EAV). Dlaczego wartość dodana w rolnictwie jest tak istotna?

Próba odpowiedzi na postawione pytania badawcze może być także przyczynkiem do ogólnej teorii integracji regionalnej czy teorii integracji ekonomicznej w rolnictwie.