W opracowaniu podjęto się analizy dotychczasowego stanu rozwoju produkcji ekologicznej w Polsce, wskazano kierunki jej rozwoju, w tym w regionach o trudnych warunkach gospodarowania w rolnictwie, a także ustalono dla niej najważniejsze – według Autorów tego opracowania – rekomendacje dalszego rozwoju w kontekście stawianym jej celom w ramach Europejskiego Zielonego Ładu UE. Ustalono, że system rolnictwa ekologicznego może stanowić szansę rozwoju rolnictwa w regionach kraju z trudnymi warunkami do gospodarowania. To stwierdzenie znajduje odzwierciedlenie w tendencjach, jakie zachodzą w rolnictwie w gminach z utrudnieniami do gospodarowania, gdzie obecny udział powierzchni zajętej pod produkcję ekologiczną wspartą w ramach obecnej WPR UE w łącznej powierzchni użytków rolnych jest ponad dwukrotnie większy niż w gminach z warunkami lepszymi. Z powyższych analiz płynie wniosek, że przyjęty przez MRiRW w Ramowym Planie Działań dla Żywności i Rolnictwa Ekologicznego w Polsce na lata 2021–2030 cel osiągnięcia co najmniej 7% powierzchni UR objętych produkcją ekologiczną do 2030 r. będzie możliwy do osiągnięcia w większym stopniu na obszarach o gorszych warunkach gospodarowania, ustalonych większym udziałem obszarów ONW i o przeciętnym wskaźniku waloryzacji rolniczej przestrzeni produkcyjnej (ustalonym przez IUNG PIB w Puławach) mniejszym od średniej krajowej, gdzie możliwości intensyfikacji produkcji konwencjonalnej są często ograniczone i dodatkowo coraz częściej niepożądane przez społeczeństwo z powodu zazwyczaj dużej ich cenności przyrodniczej. Trzeba zaakcentować, że osiągnięcie ustalonego dla niej w Ramowym Planie Działań dla Żywności i Rolnictwa Ekologicznego w Polsce na lata 2021– 2030 celu do 2030 r. oznacza podwojenie obecnej powierzchni UR z produkcją ekologiczną w kraju. Publikacja dostępna w wersji elektronicznej.